تفاوت جنبش مبارزاتی مردم ایران و جنبش سبز به زبان ساده و دلایل تاکید بر این افتراق

27خرداد1390

 تفاوت جنبش مبارزاتی مردم ایران و جنبش سبز به زبان ساده و دلایل تاکید بر این افتراق

 
اسامی فی نفسه بسیار عنصر مهمی در تعیین هویت یک جنبش اجتماعی هستند. اسامی چون در بر دارنده مفاهیم کلیدی هستند پس بسیار مهم میباشند. یادمان نرود همین تغییر اسم در سال 57 فاجعه آفرید و به یک نظام دیکتاتوری ختم شد. صرفا با اضافه شدن یک پسوند "اسلامی" و مصادره به مطلوب انقلابی که بسیاری جوانان و مبارزان آزادیخواه برای به ثمر رسیدنش جانهای عزیزشان را در طبق اخلاص گذاشته و به مردم هدیه کرده بودند. الان هم همان دغدغه در من وجود دارد. تغییر نام جنبش آزادیخواهانه مردم ایران با پیشینه ای یکصد و پنجاه ساله که به نام جعلی جنبش سبز تغییر نام پیدا میکند. اگر مردم نا آگاهانه با این اسم به پیش بروند نتیجه ای جز در غلطیدن به دامان مشتی فرصت طلب در بر نخواهد داشت. فردا روز پیروزی مردم بر ستمگران، همین سران اصلاح طلب حکومتی ادعا میکنند که این جنبش سبز ساخته و پرداخته تلاش های آنها بوده و مردم نیز بر این جنبش، نام آن و مالکیت اصلاح طلبان حکومتی بر آن صحه گذاشته اند. بنابر این ما باید قدرت و تعریف ساختار حکومتی آینده را به عهده بگیریم و در دست داشته باشیم. آنوقت همین مردم دودستی بر سر میزنند که چرا از همان ابتدا متوجه نشدیم دارد چه بلایی بر سرمان میاید و چه چوبی به پاچه مان میرود. باور کنید مثل روز برایم روشن است اگر هم اکنون تفاوت قائل نشویم بین این اسامی مجددا چند سال دیگر میافتیم به همین روز و باید کاسه چه کنم چه کنم دست بگیریم و به بچه های نسل بعد جواب پس بدهیم. همان طور که ما از نسل قبلی جواب میخواهیم و آنها جز افسوس و آه چیز دیگری ندارند که به ما بدهند. آنها در بهار 58 ندانسته به جمهوری اسلامی رای دادند بدون آنکه بدانند این ترکیب دو کلمه ای چه معنای هولناکی را در بر دارد. حال ندانسته بر جنبشی نام سبز مینهند که نمیدادند همین اسم سه کلمه ای در بر دارنده چه مفاهیم و معانی سیاسی مخفی و هولناکیست. بر جنبشی نام سبز مینهند و آنرا مجموعه ای از خواسته های به حق و عمیقی میدانندکه با اطلاق نام "سبز" عملا  توان تجمیع و برآوردن این خواسته ها را از آن سلب میکنند چرا که  این نام از بطن مجموعه ای زائیده شده که رهبر و رئیس این مجموعه دهه وحشتناک 60 شمسی را دوران طلائی قلمداد میکند و با این خواسته ها به صورت ماهوی مشکل دارد. پشتیبان اصلی آن هاشمی رفسنجانی است که به دزد بیت المال شهره است.
آنچه پس از انتخابات رخ داد و  مردم را برای اعتراضی ساده به خیابان ها کشید، نام خود را از رنگی گرفته بود که میر حسین موسوی برای تبلیغات خود انتخاب کرده بود. اما اعتراضات بعدی با همین اسم و رنگ باقی ماند و ادامه پیدا کرد. غافل از اینکه همین موضوع ساده حس و حق مالکیت این افراد را بر جنبشی به رسمیت میشناسد که برآیند اعتراضات 30 سال گذشته و خشم فروخورده مردمی بود که با ساده انگاری میپنداشتند رای آنها تاثیری بر سرنوشت سیاسی این کشور خواهد داشت. حال آنکه دیدیم حتی تظاهرات مسالمت آمیز و بدون هر نوع خشونتی را نیز تاب نمی آورند و مردم بی دفاع را به گلوله آتشین میبندد.
پس بیایید به جای اینکه حرف مشتی فرصت طلب را مبنی بر اینکه در حال حاضر افتراق و مناقشه بر سر اسم دعوایی بیهوده است را قبول نکنیم و از هم اکنون و به طور ریشه ای خواسته هایمان را که یکی از مهمترین آنها هویت و نام "جنبش مبارزاتی آزادیخواهانه مردم ایران" و نه "جنبش سبز" است را مطرح کنیم.
محسن ثقفی
27/3/1390